کتاب یادت باشد

برایش صبحانه آماده کردم؛ برگشت رو به من گفت:"آخرین صبحانه را با من نمی‌خوری؟!" خیلی دلم گرفت، گفتم:"چرا این‌طوری می‌گی؟ مگه اولین باره می‌ری ماموریت؟ "موقع رفتن به من گفت: "فرزانه سوریه که می‌رم بهت زنگ بزنم، بقیه هم هستن، چه‌طوری بگم دوستت دارم؟ بقیه که می‌شنون من از خجالت آب می‌شم بگم دوستت دارم." به حمید گفتم:"پشت گوشی بگو یادت باشه! من منظورت رو می‌فهمم". قرار گذاشتیم به جای دوستت دارم پشت گوشی بگوید یادت باشه! خوشش آمده بود، پله‌ها را می‌رفت پایین بلند بلند می‌گفت: "فرزانه یادت باشه!" من هم لبخند می‌زدم می‌گفتم: "یادم هست!"