کتاب انگلیس و جهاد مردم مسلمان عرب خوزستان

عاصي مرد راستين مبارزه ي اسلام گرايانه است. سيدجابر بن سيدعلي نوري، از انديشه گران و شعراي با بصيرت درباره ي او مي گويد: «هر كس عاصي را نمي شناسد، عاصي آفريننده تاريخ عزتها است. او با مرجع تقليد شيعه رابطه داشت و من خودم كه درباره ي جهاد و بسيج عشاير مسلمان ملاقاتي با حضرت آيت العظمي يزدي در نجف اشرف داشتم و مرجع تقليد شيعه براي عاصي احترام خاصي قائل بود. او براي دنيا نمي جنگيد. اگر دنيا را مي خواست، خزعل از خدا مي خواست كه با عاصي دوست گردد و محبت او را به دست آورد و حاضر بود حتي وي را به عنوان مقرب ترين فرد در قصر فيليه با او زندگي كند، ولي عاصي زير بار ذلت نرفت. او راه دشوار و سخت مبارزه كه سرانجام به شهادت او انجاميد برگزيد. او حاضر به اشغال سرزمين هاي اسلامي نشد. قبل از بروز مخاصمات خونين المنيور و سوسنگرد و تپه هاي رملي «مريبي » و مصاف عشاير مسلمان به فرماندهي عاصي و عوفي و صدام بن زایرعلی و خزعل بن كاظم و ديگران «ويلسون » سالها در منزل عاصي و ديگر بزرگان عشاير مهمان بود و اتفاقاً با عاصي دوست بود و او مي گويد: عاصي محبوب دلهاي مردمش بود و او مردي شجاع بود و يك وقت به همراهي افراد قبيله اش راه را بر ما بست و ما را در تنگناي قرار داد و اگر از برابر او نمي گريختيم، جان سالم از وي به در نمي برديم. حقيقت اين است كه اين مرد بزرگ، اسلام و تشيع را دوست داشت و هرگز زير بار ذلت قرار نمي گرفت و از قدرت و اسلحه ي بريتانيا نهراسيد و چون نبرد «المنيور» آغاز شده بود او چون شير مي غريد و سربازان متجاوز انگليسي و هندي را بر زمين مي افكند و شجاعتي از خود بروز نمود كه حتي اعجاب دشمنان اسلام را برانگيخت. طبيعي است آن فداكاري كه در واقعه ي جهاد رخ داده بود و آن قدرتمندي كه در مصاف با دشمن انجام گرفته و حماسه جاوداني را آفريد، اگر عاصي و امثال او نبودند، هرگز محقق نمي شد."