کتاب جاده بهشتیان

هوای سرد کوهستان در کنار رودخانه، سوز بیشتری می گرفت و حالا سرما تا مغز استخوان نفوذ می کرد. با این وجود، نگاه کنجکاو بسیجی ها به نوک قلة قمیش دوخته شده بود. آن قله پر از برف، انتظارشان را می کشید. اگر چه مسافتی را که باید طی می کردند، به چند کیلومتر می رسید، اما اگر بیش از  این در تصرف قله تأخیر می کردند، ممکن بود محورهای دیگر عملیات بیت  المقدس2، با مشکلات زیادی روبرو شود. بسیجی به اولین سنگر عراقی ها رسیده  بود. حالا دیگر می توانست صحنه ی نبرد روی قله را بهتر ببیند و دلیل تشنگی  رزمندگان را لمس کند. چند نفر به او نزدیک شدند و پرسیدند: «تا رودخانه  خیلی راه داریم؟» مانده بود که چه بگوید! دلش نمی آمد بگوید که هنوز خیلی مانده تا به رودخانه برسند. یکی دیگر پرسید: «جهادی ها جاده را تا کجا رساندند؟» پاسخ این سؤال از اولی هم مشکل تر بود. چه طور می توانست به آنها بگوید...