کتاب رازهای نهفته شهید موسی اسکندری

موسی از آن کسانی بود که قبل از انقلاب و پس از آن همیشه فعالیت های روشنگرانه داشت و به عنوان یک راهنما برای دوستان و آشنایان سعی می کرد تمام تلاش خودش را انجام دهد.
پیش از انقلاب و در زمان فعالیت های مخفیانه ای که در کتابخانه مسجد حجازی در جهت تدوین اعلامیه های امام خمینی رحمةالله علیه انجام می دادند خاطرم هست آقا موسی به همراه دوستانش نوارهای سخنرانی را پیاده می کردند و با دست خط خودشان چندین بار می نوشتند.

سال 56 موسی به سنی رسید که باید به سربازی می رفت فکر کردم در پادگان دست و  پایش بسته است و دیگر نمی تواند فعالیت های سیاسی اش را دنبال کند و به  همین خاطر خیالم راحت بود که دیگر سلامت می ماند با خودم گفتم: وقتی سرباز  باشد نمی تواند علیه رژیم فعالیت کند و ساواک نیز دیگر دنبالش نخواهد بود و  حداقل این طوری از زنده بودنش مطمئن هستم.
برای دوره آموزشی باید می  رفت خرم آباد. در هوای سرد و خشک خرم آباد موسی باز هم پیگیر مسایل دینی  بود حتی پسر عمویش حمید که هم خدمتی اش بود بود می گفت: با آن سرمای  وحشتناک برایم عجیب بود که موسی هر روز اول وقت نماز صبحش را می خواند.