کتاب سرمشق

اوایل پاسداری اش بود. داشتم می رفتم ماموریت. به راننده تانک و محسن که کمکی اش بود کلی سفارش کردم و ازشان خواستم در این چند روز هر کاری انجام دادند برای تانک، حتما توی دفتر نت ثبت کنند. مبادا سهل انگاری کنند.
وقتی از ماموریت برگشم، آمدم سراغ تانک و دفترچه نت، اصلا منظم نبود و خیلی جیزها ثبت نشده بود، ناراحت شدم و باهاشان برخورد کردم و با داد و فریاد از آنها توضیح خواستم.
آنها هم ناراحت شدند، حتی محسن با دلخوری گفت: « چقدر گیر میدی ، حالا مگه چی شده؟»
چند وقت بعد رزمایش داشتیم. بازرس ها آمدند دقیق داخل تانک ما و همان اول کار، سراغ دفترچه نت. خیلی بد شد هم برخورد کردند و هم ثبت تخلف.
بازرس ها رفتند و ما مشغول ادامه رزمایش.
پیامک آمد روی گوشی ام. محسن بود که پشت سرم نشسته بود. پیامک داده بود و عذرخواهی کرده بود. گوشی را خاموش کردم. زیر چشمی حواسم به او بود. داشت زنگ می زد. با تعجب گفت: «گوشیتون چرا خاموش شد؟»
-شارژ نداره.
-ممکنه کسی کار مهمی داشته باشه.
اعتنایی نکردم.
باتری گوشی اش را به سمتم دراز کرد و از من خواست باتری را عوض کنم باز هم توجهی نکردم.
ظهر وقتی از تانک پیاده شدیم محسن آمد جلو و دستم را گرفت عذرخواهی کرد و حلالیت خواست.