کتاب شاهرخ حر انقلاب اسلامی

به ناگاه آیات آخر سوره فرقان بهترین جمله را به من نشان داد:

«کسی که توبه کند و ایمان بیاورد و کار شایسته انجام دهد، این‌ها کسانی هستند که خدا بدی‌هایشان را به خوبی‌ها تبدیل می‌کند

و خداوند آمرزنده و مهربان است»

آری، شاهرخ را به راستی می‌توان مصداقی کامل برای این آیهٔ قرآن معرفی کرد؛ زیرا او مدتی را در جهالت سپری کرد. اما خدا خواست که او برگردد. داستان زندگی او، ماجرای حُر در کربلا را تداعی می‌کند.

بسیاری از مورخان برای حُر گذشته زیبایی ترسیم نمی‌کنند. اما کشتی نجات آقا ابا عبدالله (ع)  او را از ورطه ظلمات نجات داد و برای همیشه تاریخ نام او را زنده کرد.

تاریخ نهضت اسلامی ما نیز بسیاری از این آزادمردان را به خود دیده است. طیب یکی  از دلیرمردانی است که با پیروی از راه نورانی سیدالشهدا (ع) فدایی راه امام  راحل شد و الگوی عملی بسیاری از آزادمردان روزگار ما گردید.

شاهرخ پس از توبه دیگر به سمت گناهان گذشته نرفت. برای کسی هم از گذشتهٔ سیاهش  نمی‌گفت. هر زمانی هم که یادی از آن ایام می‌شد، با حسرت و اندوه می‌گفت:  غافل بودم. معصیت کردم. اما خدا دستم را گرفت.