کتاب معرکه عشق و خون

تو مهمان دمشق بودی و من همراه عشق. مگر نگفتی به عشق دمشق، مشق عشق می نویسی و برایم می فرستی؟ پس چرا این همه چشم به راه گذاشتی کربلایی؟ کربلا نرفته، رفته بودی دَمِ عشق و کربلایی شده بودی حبیب من!
حلقه و ساعتت را که به دستم دادند، عین آتشی بود که کف دستم گذاشتند. یادت هشت حلقه ها را پشت شیششه طلافروشی به هم نشان دادیم هر روز نگاه شان کردیم تا قواره انگشت مان بشود؟ یادت هست لباس عروس و داماد را نشان کردیم و آن قدر از ویترین مزون نگاه شان کردیم تا قواره تن مان شود؟ یادت هست ساعت ها را به مچ دست هم بستیم تا با هم ثانیه های مشترک مان را بشماریم؟ یادت هست تنها رفتی و ساعت من خواب ماند و دیگر ثانیه های تنهایی را دور سرش، دوره نکرد؟
حالا بی تو، زمان ایستاده است. زینت دیگر پیر نمیشود.زینت در این حال و هوای عاشورایی، تنها دور حجله تو می گردد.